بازگشت ترامپ و تقویت عدم قطعیت ها در جنوب آسیا

- رویکرد ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری نسبت به کشورهای جنوب آسیا ازجمله هند، پاکستان، افغانستان و بنگلادش وابسته به تجربیات وی در میانه 2017 تا 2025 سامان خواهد یافت. سقوط دولت در افغانستان، جنگ در اوکراین، استمرار بحران در غرب آسیا، جنگ در سرزمین های اشغالی و لبنان، بحران در بنگلادش در کنار پررنگ شدن شکاف های داخلی در هند و پاکستان ازجمله متغیرهای اثرگذار در شکل دهی و بازتنظیم سیاست خارجی و امنیتی آمریکا در منطقه و فراتر از آن خواهد بود.
- بی تردید، استراتژی هندوپاسیفیک ایالات متحده که در دوره اول ترامپ اعلام شد و جو بایدن آن را ادامه داد، در این دوره نیز با جدیت بیشتری پیگیری خواهد شد با این تفاوت که پیش بینی می شود تاکید بیشتری روی تقویت زنجیره اتحادها، برون سپاری نقش ها به بازیگران متعدد و نه صرفا تک بازیگر (هند)، تمرکز بیشتر روی حوزه فناوری های نوظهور و زیرساخت های اقتصادی متحدان به عنوان مبنای تداوم اثربخشی نقش بازیگر فوق (بنا به تجربه بنگلادش) قرار گیرد.
- در این دوره هند درصدد تقویت جایگاه خود در دولت ترامپ و کسب امتیازات منطقه ای است؛ پاکستان باتوجه به فضای عدم قطعیت در حوزه داخلی و خارجی نگران است پروژه سی پک تبدیل به یکی از محورهای اصلی آمریکا برای فشار بر چین شود؛ همچنین، پاکستان نگران کاهش نقش این کشور در کاخ سفید و به تبع آن کاهش اهمیت این کشور در دستورکارهای منطقه ای آمریکا در افغانستان است. در صورت تحقق این گمانه، اگر پاکستان نتواند مانند سال 2018 و مذاکرات دوحه جایگاه خود را در دستورکارهای امنیتی آمریکا در منطقه بازتعریف کند، بی شک باید هزینه آن را در داخل بپردازد.