اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی برذهن آگاهی برکیفیت روابط والد-کود ک و استرس فرزندپروری والدین کودکان سن پیش از دبستان شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین کودکان (سن پیش از دبستان) شهر تهران بود.

این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پسآزمون و گروه کنترل و همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه مورد پژوهش تمام والدین کودکان سن زیر پیش دبستان شهر تهران در سال 1399 بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل). گروه آزمایش تحت 8 جلسه 120 دقیقه ای برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. از مقیاس تعامل والد- کودک پیانتا (1992) و پرسشنامه استرس فرزندپروری آبدین (1995) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه‏ گیری مکرر و آزمون بن فرونی) انجام پذیرفت.

نتایج بیانگر این بود که برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی توانسته است کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین به طور معناداری بهبود بخشیده و نتایج در دوره پیگیری نیز ماندگار بوده است (05/0>P).

نتایج حاکی از آن است که برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند به عنوان مداخله ای موثر برای بهبود کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین مورد استفاده قرار گیرند.