فرآیند مدیریت راهبردی دفاعی پیامدنگر

مفهوم راهبرد به طور بنیادین از زمینه دفاع برخاسته است و کاربردهای اولیه مطالعات راهبردی را می توان در این حوزه جست. تاکنون مدل های متنوعی برای مدیریت راهبردی پیشنهاد گردیده است اما اغلب این مدل ها برخاسته از سازمان های سودمحور و حوزه مدیریت کسب وکار بوده و کمتر مدلی را می توان یافت که به طور مشخص تمرکز خود را بر حوزه دفاع قرار داده و در دسترس عموم قرارگرفته باشد. پژوهش حاضر از روش فراتحلیل متون ادبیات پژوهش و دسته بندی آراء پژوهشگران از جامعه در دسترس مدلهای مدیریت راهبردی به همراه رویکرد پیامدنگر بهره جسته است. در این مطالعه ابتدا شکاف نظری موجود در ادبیات پژوهش شناسایی گردیده و دریافته شده که مدل های موجود در این حوزه از کاستی در دو زمینه اساسی برخوردارند که یکی فقدان مدل هایی با ویژگی راهبردهای دستوری و بالادستی بوده و دومی و مهم تر، عدم برخورداری مدل های حاضر از ویژگی پیامدنگری و تمرکز صرف بر نتایج، می باشد. یافته های این مطالعه مشخص نموده است که فرآیند مدیریت راهبردی پیامدنگر حداقل شامل گذر از 4 مرحله اصلی یعنی پیشافرموله سازی پیامدنگر (که طیفی از ارکان جهت ساز تا سناریوپردازی و مانند اینها را شامل می گردد)، فرموله سازی راهبرد پیامدنگر (مراحل مدیریت راهبردی رایج همراه با پیامدنگری)، اجرای راهبرد پیامدنگر (تعیین و اجرای تاکتیکی تا مسائلی مانند بودجه بندی) و در نهایت کنترل و ارزیابی راهبردی (طیفی از تعیین شاخص های عملکردی تا ارائه گزارش) را در بر می گیرد.