طراحی اطلس ناامنی غذایی شهری با تاکید بر نقش رفتار مصرف کننده

همه کشورها امنیت غذایی را یک هدف مهم توسعه می دانند و کاهش ناامنی غذایی به عنوان یک هدف سیاسی حیاتی برای همه مردم تلقی می شود. یکی از راه های مطالعه ناامنی غذایی، استفاده از اقدامات غیرمستقیمی مانند رفتار مصرف می باشد. این مقاله، مفهوم ناامنی غذایی خانوار شهری در استان البرز ایران را بررسی و یافته های شاخص های ناامنی غذایی را به تصویر کشیده است. برای کسب اطلاعات از مقیاس های ناامنی غذایی خانوار ، مقیاس گرسنگی خانگی  و استراتژی های مقابله ای استفاده شد. در یک جامعه آماری (1000 خانوار) به روش طبقه بندی تصادفی در میان شهر های استان، به وسیله پرسشنامه های استاندارد و به صورت میدانی داده ها استخراج شدند. از روش رتبه بندی ضریب پراکندگی برای بررسی تفاوت نا امنی غذایی در سطح شهرستان های استان البرز استفاده شد. در مرحله بعد با استفاده از تکنیک سنجش از راه دور و طیف رنگی قراردادی، سطح نا امنی غذایی در تمامی شاخص های تعریف شده، رسم شد. آنچه که از این دسته بندی ها به دست آمد، نشان داد که در تفاوت تخمین های شیوع، اولا، جامعه آماری در شاخص های ناامنی غذایی، متفاوت هستند. ثانیا، هر شاخص محدوده حساسیت شدت ناامنی غذایی متفاوتی داشته و این محدوده ها با هم همپوشانی ندارند. سوم، طبقه بندی شیوع ناامنی غذایی به برش مکانی و زمانی انتخاب شده بسیار زیاد بستگی دارد. بر این اساس، تخمین ناامنی غذایی، با استفاده از یک معیار استاندارد پذیرفته شده منحصربه فرد امکان ندارد. بر این اساس، استفاده از بیش از یک شاخص به منظور بررسی سطح ناامنی غذایی توصیه می شود. همچنین استفاده از تصاویر برای نشان دادن این اطلاعات، دقت، تفکیک پذیری و تفسیر صحیح اطلاعات را تسهیل می کند.