تحلیل چگونگی تجسم بخشی به هویت زنانه از طریق رمزگان زبانی داستان

پیچیدگی زبان به طیف گسترده‏ای از روش‏ها و رویکردهای علمی در مطالعه آن انجامیده است. یکی از این رویکردها، بررسی ارتباط زبان با متغیر جنسیت است. در این مقاله بر مبنای این نوع رویکرد به زبان، با روش توصیفی   تحلیلی و با شیوه کتابخانه ای، چگونگی تاثیر جنسیت زنانه بر زبان رمان کولی کنار آتش بررسی شده است. بر همین اساس مشخص شد که در این داستان، زنانگی با چه الگوهایی در زبان و نشانه‏ه ای زبانی متن به‏ کار رفته و در نتیجه به‏ کارگیری آن‏ها، هویت زن به چه صورت‏هایی بازنمایی شده است. در این رمان که به دنبال نمایش هویت پاره پاره زن در یک جامعه سنتی شکل گرفته، نویسنده در جهت خلق درون مایه اثر، ابتدا زنانگی را در قالب کاربرد خاص رمزگان زبانی در داستان و با‏ الگوهایی چون به ‏کارگیری زبان عاطفی، زبان مونولوگ محور، کاربرد خاص جملات پرسشی، رنگ‏واژه ‏ها، توصیف، تنانه توصیفی، فقر واژگانی، به‏کارگیری زبان بدن، سکوت زبانی، زبان نصیحت آمیز، حسی بودن زبان و تردیدنماها نمایش داده و به دنبال آن، از طریق به کارگیری این رمزگان زبانی، موفق به خلق دوازده سوژه زبانی شده که هریک دربردارنده نقش ‏های کلیشه‏ای و طرح واره های جنسیتی متعددی‏ از زن هستند.