واکنش سهامداران به افشای محتوای اطلاعات چارچوب گزارشگری یکپارچه در شرایط تضاد منافع

در مطالعه حاضر، واکنش سهامداران به افشای محتوای اطلاعات چارچوب گزارشگری یکپارچه در شرایط تضاد منافع ازطریق تعدیل بازده مورد انتظار بررسی شده است. بازده مورد انتظار سهامداران با بهره گیری از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای محاسبه شده است. هزینه نمایندگی ناشی از تضاد منافع براساس مفهوم کارایی طبق نسبت هزینه های عملیاتی به درآمدهای عملیاتی فروش محاسبه شده است. به علاوه، شاخص افشای اطلاعات عناصر محتوا در چارچوب گزارشگری یکپارچه براساس چک لیستی از ابعاد مربوطه سنجش شده است. برای انجام تحلیل ها، تعداد 144 شرکت طی سال های 1395 تا 1401 طبق روش غربالگری از جامعه آماری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران گزینش شدند. داده های بررسی شده بر مبنای مشاهده های شرکت-سال هستند که با تمرکز بر داده های پس رویدادی، از مدل های رگرسیونی در تحلیل ها استفاده شده است. شواهد نشان دادند هزینه نمایندگی ناشی از تضاد منافع بین مدیران و مالکان سبب می شود سهامداران بازده مورد انتظار بالاتری مطالبه کنند؛ با این حال، تلاش شرکت ها در افشای اطلاعات مربوط به عناصر محتوا چارچوب گزارشگری یکپارچه سبب تعدیل بازده مورد انتظار سهامداران هنگام بروز تضاد نمایندگی می شود و از این رو، بازده مورد انتظار سهامداران کاهش می یابد. این یافته ها سازگار با مبانی استدلالی نظریه علامت دهی است که طبق آن گرچه افزایش تضادهای نمایندگی علامتی هشداردهنده برای شرکت ها مبنی بر مطالبه بازده بالاتر از سوی سهامداران است، تمرکز شرکت ها بر بهبود جنبه های افشای اطلاعات براساس عناصر محتوا در چارچوب گزارشگری یکپارچه به عنوان علامتی مثبت از سوی سهامداران تلقی می شود که می تواند انتظارات بازدهی آنها را تعدیل کند.