اشتغال زنان و آسیبهای همسری و مادری با تاکید بر آموزه های دینی

یکی از جلوه های حضور زنان در جامعه، اشتغال است. اشتغال به معنای کار درآمدزا و فعالیتی است که زنان با خروج از منزل و در اوقات معین بدان مشغول هستند و در مقابل از حقوق و مزایایی برخوردار می شوند. با توجه به ویژگی های خاص زنان و مسئولیت های مهم و متعددی که در خانه بر عهده دارند، اشتغال باعث ایجاد آسیب هایی برای نقش همسری و مادری  می شود. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و با تاکید بر آموزه های دینی به بیان آسیب های خانوادگی (نقش همسری و مادری) برخاسته از اشتغال زنان پرداخته است. از جمله آسیب های نقش همسری می توان به:اختلال در روابط با همسران، استقلال مالی و احساس عدم وابستگی و کاهش میل به فرندآوری؛ و برای آسیب های نقش مادری: اختلال در روابط عاطفی با فرزندان، دوگانگی تربیت فرزندان  و از بین رفتن احساس امنیت اشاره کرد. دستاورد مشخص این پژوهش آن است که اسلام حضور اجتماعی زنان را نفی نمی کند، اما با تاکید بر خانواده، حضور زن را مطابق با محدوده شرعی و همچنین در کارهای متناسب با شان و جنسیت زنانه مجاز می شمارد.