بررسی فراوانی انگل های تریکوسترونژیلیده دردستگاه گوارش دام های ذبح شده درکشتارگاه سنندج

زمینه و هدفتریکوسترونژیلیدها در ایجاد خسارت های اقتصادی در دام و مشکلات بهداشتی در انسان نقش قابل توجهی دارند. بدلیل لزوم اطلاع از آخرین وضعیت آلودگی نشخوارکنندگان اهلی، برای برنامه ریزی مناسب در جهت کنترل آنها، این مطالعه انجام شد. مواد و روش هابطور تصادفی 334 روده و شیردان دام های ذبح شده در کشتارگاه سنندج خریداری شد. نمونه ها در فرمالین 10 درصد قرارداده شدند و در آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پزشکی سنندج بررسی شدند. نماتودها با استفاده از کلیدهای مناسب شناسایی شدند. نتایج برحسب نوع دام، جنس، محل جغرافیایی پرورش و... ثبت شد. نتایج 178نمونه گوسفند، 93نمونه بز و 63 نمونه گاو جمع آوری شد. شیوع آلودگی روده 31/18 درصد، شیردان 69/81 درصد و آلودگی کلی انگلی 95/20 درصد بود. درصد آلودگی در گوسفندان 72/50 درصد ، در بزها 49/14درصد و در گاوها 89/2 درصد بود. از دو نمونه (6/0درصد) تریکوسترونژیلوس جدا شدکه اکثرا ماده بودند و گونه جدا شده لونژیسپیکولاریس بود. بیشترین درصد کرمهای جداشده، اوسترتاژیا اوسترتاژی بود(18/22درصد). بیشترین موارد آلودگی در روده، نماتودیروس آبنورمالیس (28/14درصد) و در شیردان استرتاژیا سیرکومسینکتا57/18درصد بود. اکثر آلودگی ها از دام های پرورش یافته در منطقه کامیاران و دیواندره و گوسفند ماده بود. نتیجه گیری با آنکه آلودگی به تریکوسترونژیلوس در دهه های اخیر کاهش یافته اما آلودگی به سایر تریکوسترونژیلیدها در دام های مورد مطالعه شیوع نسبتا بالایی دارد. با توجه به خسارات اقتصادی به دام ها و نقش احتمالی این انگل ها در انتقال آلودگی به انسان باید اقدامات کنترلی و درمانی مناسب صورت گیرد.