ارزیابی مقایسه ای وضعیت رودخانه کارون براساس شاخص های کیفیت آب و آلودگی (مطالعه موردی: شهرستان باوی)

رودخانه ها از مهم ترین منابع آب هستند که نقش مهمی در تامین آب مورد نیاز فعالیت های مختلف مانند کشاورزی، صنعت و شرب دارند. بنابراین تعیین رژیم جریان و کیفیت آب رودخانه یک عامل مهم تعیین کننده سلامت رودخانه است. در این پژوهش، جهت تعیین کیفیت و پهنه بندی آب رودخانه کارون (محدوده شهرستان باوی) با استفاده از شاخص IRWQISC، شاخص کیفی NSFWQI و شاخص آلودگی Liou، نمونه برداری ماهانه از آب از فروردین تا اسفند ماه 1402 انجام شد. استفاده از این سه شاخص و ارائه آن ها به صورت نقشه های پهنه بندی، یک رویکرد جامع برای ارزیابی و مدیریت کیفیت آب فراهم می کند تا امکان درک بهتر سلامت و پایداری منابع آب توسط مدیران و تصمیم گیرندگان صورت گیرد. بر اساس نتایج شاخص IRWQISC، کیفیت رودخانه در رده متوسط تا نسبتا خوب بوده در حالی که بر اساس شاخص NSFWQI، آب رودخانه در طبقه کیفی بد تا متوسط و بر اساس شاخص Liou، در طبقه نسبتا آلوده قرار دارد. به نظر می رسد که شاخص NSFWQI و شاخص Liou سخت گیرانه تر برخورد می کنند اما می توانند شاخص های مناسبی برای استفاده و ارزیابی کیفیت آب جهت مصارف مختلف باشند. با توجه به کاهش کیفیت آب از ایستگاه های بالادست به سمت پایین دست محدوده مورد مطالعه، تاثیر فعالیت های صنعتی، زه آب های کشاورزی و فاضلاب های شهری را نباید نادیده گرفت و پایش مداوم کیفیت آب در این محدوده ضروری می باشد.