جایگاه مشروعیت دموکراتیک و معیارهای شناسایی دولت های جدید برآمده در دوران پس از جنگ سرد

با پایان یافتن جنگ سرد، فصل جدیدی در روابط بین دولت‏ها آغاز شد. از جمله، معیارهایی که پیرامون شناسایی یک دولت تازه تاسیس وجود داشت، تغییرکرد. تاکید بر مفاهیمی چون صلح، دموکراسی، حق تعیین سرنوشت و حقوق بشر باعث شد تا برای به رسمیت شناختن یک دولت، مشروعیت دموکراتیک به عنوان یک عنصر جدید مطرح گردد. این مقاله قصد دارد تا جایگاه مشروعیت دموکراتیک را در زمینه شناسایی دولت‏ها مورد بررسی قرار دهد. فرضیه پژوهش بر این موضوع استوار است که معیار مشروعیت دموکراتیک تا حدود زیادی توانسته است «اعمال قدرت موثر» را که در حقوق بین‏الملل کلاسیک معیار اساسی نهاد شناسایی یک دولت بود، به چالش بکشد. یافته‏های پژوهش حاکی از آن است که با گذشت زمان بازیگران بین‏المللی از جمله کشورها و سازمان‏های بین‏المللی به طور ضمنی همواره مشروعیت دموکراتیک را در شناسایی دولت‏های جدید بیشتر از گذشته لحاظ نموده‏اند. نتایج این مطالعه نیز بر این واقعیت صحه می‏گذارد که در حال حاضر جایگاه مشروعیت دموکراتیک در نهاد شناسایی در حال پیشی گرفتن از معیار کنترل موثر است و ابزار و سازکارهای بین‏المللی در این زمینه هر چند به صورت تلویحی، اما تلاش می‏کنند تا حد امکان از آن حمایت نمایند. این مقاله با جمع‏آوری و بررسی اسناد و ادبیات تولید شده پیرامون موضوع مورد به بحث به روش توصیفی-تحلیلی گردآوری شده است.