اثر مصرف دیرهنگام منابع مختلف نیتروژن و محلول‏پاشی پتاسیم بر عملکرد و کیفیت دانه جو (Hordeum vulgare L.)

به منظور بررسی اثر محلول پاشی دیرهنگام نیتروژن و پتاسیم بر عملکرد و کیفیت دانه جو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 در سبزوار انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل محلول پاشی نیتروژن در پنج سطح: عدم محلول پاشی و محلول پاشی با اوره، نیترات آمونیوم، سولفات آمونیوم و نیترات کلسیم به میزان 3 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و همچنین محلول پاشی پتاسیم در دو سطح: محلول پاشی 2/5 کیلوگرم K2O در هکتار از منبع سولفات پتاسیم و عدم محلول پاشی پتاسیم بودند. محلول پاشی منابع مختلف نیتروژن و پتاسیم در مرحله گرده افشانی گیاه جو انجام شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی نیتروژن باعث افزایش طول سنبله، تعداد سنبلچه بارور، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و محتوای نیتروژن و پروتئین دانه گردید. بالاترین محتوای نیتروژن (2/1 درصد) و پروتئین دانه (12/4 درصد) در شرایط محلول پاشی سولفات آمونیوم مشاهده شد. محلول پاشی نیتروژن، نشاسته دانه را در مقایسه با شرایط عدم محلول پاشی کاهش داد. محلول پاشی پتاسیم همراه با اوره و نیترات آمونیوم، باعث افزایش معنی دار تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه در مقایسه با تیمارهای محلول پاشی این کودها به تنهایی گردید. بیشترین طول سنبله، تعداد سنبلچه بارور در سنبله، تعداد دانه، عملکرد دانه (5178 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (13965 کیلوگرم در هکتار) در شرایط محلول پاشی توام اوره با سولفات پتاسیم مشاهده شد. با توجه به نتایج، محلول پاشی توام سولفات پتاسیم و اوره در مرحله گرده افشانی جهت تولید عملکرد بهینه و افزایش محتوای پروتئین دانه گیاه جو قابل توصیه می باشد.