تاثیر حل مسائل رفع خستگی شناختی مبتنی بر رویکرد تخلیه ایگو بر قضاوت اخلاقی پرستاران

حرفه پرستاری درصدد ارائه مراقبت های مبتنی بر شواهد و شایسته و به ویژه براساس اصول انسانی و اخلاقی است. ارائه مراقبت اخلاقی نیازمند برخورداری از سطح مناسبی از استدلال اخلاقی است.

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر حل مسائل رفع خستگی شناختی مبتنی بر تخلیه ایگو بر قضاوت اخلاقی پرستاران بود.

طرح مطالعه، نیمه تجربی با دو گروه مداخله و کنترل پیش و پس از آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی پرستاران زن دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1398 بود. 44 پرستار زن به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه کنترل (22 نفر) و گروه مداخله (22 نفر) تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه قضاوت اخلاقی ویاراه بود. به گروه کنترل، مسائل شناختی تشخیصی قابل حل (آسان/ قابل کنترل) و به گروه مداخله، مسائل غیر قابل حل (سخت/ غیر قابل کنترل) سدک و کافتا ارائه شد. بعد از پاسخگویی به تکلیف و مسائل ریاضی، پس آزمون قضاوت اخلاقی بر روی دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 23 و آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

نتایج نشان داد درمان خستگی شناختی مبتنی بر رویکرد تخلیه ایگو بر قضاوت اخلاقی دانشجویان پرستاران تاثیر داشت. میانگین (انحراف استاندارد) گروه آزمایش از 125/82 (9/019) در مرحله پیش آزمون به 152/05 (12/44) تغییر یافت (0/001>P). مقدار این تاثیر براساس مجذور 1 تا 0/42 بود.

نتایج حاکی از درمان خستگی شناختی مبتنی بر رویکرد تخلیه ایگو بر افزایش قضاوت اخلاقی پرستاران بود. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای کاهش مشکلات روان شناختی پرستاران از درمان خستگی شناختی مبتنی بر رویکرد تخلیه ایگو استفاده کنند.