تحلیل مفهوم پارودی در سینمای پدرو آلمودوار بر اساس آرای ژرار ژنت و لیندا هاچن

پارودی را باید یکی از مهمترین گونه های ادبی پنداشت که در طول سالیان متمادی دستخوش تغییرات معنایی فراوانی گردیده است و توانسته به عرصه های گوناگون هنر از جمله سینما ورود پیدا کند. پدرو آلمودوار از جمله فیلمسازانی به شمار می آید که می توان نحوه های پارودی را در آثارش دید. این پژوهش با هدف مطالعه ی پارودی در سینمای آلمودوار و با طرح این پرسش که ، «پارودی چگونه در فیلمهای پدرو آلمودوار نمود پیدا کرده است؟ به تحلیل فیلمهای وی بر اساس آرای ژرار ژنت و لیندا هاچن پرداخته است. در این راستا نیز با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی، فیلمهای «چه کرده ام که مستوجب این باشم؟» «زنان در آستانه ی فروپاشی عصبی» و «با او حرف بزن» بعنوان نمونه های مطالعاتی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس خوانش انجام شده بر مبنای آرای ژنت و هاچن در فیلم های سه گانه آلمودوار می توان نحوه هایی از روایت پارودیک و به عبارتی تقلید یا برگرفتگی طنز گونه را به مشاهده نشست که از مولفه هایی چون تمسخر، آمیختگی، وارونه سازی کنایه آمیز و فرامتن سازی بهره برداری شده است.