کارکردهای آغاز در روایت سینمایی؛ مطالعه ی موردی: فیلم مسافران ساخته ی بهرام بیضایی

این پژوهش دیدگاه جوزف هیلیس میلر، نظریه پرداز معاصر روایت را به کار بسته است تا چند نظریه در مورد کارکردهای آغاز در روایت سینمایی را در فیلم مسافران، ساخته ی بهرام بیضایی مورد مطالعه قرار دهد. پرسش های این پژوهش بدین ترتیب است که اولا با مرکزیت کارکردهای سه گانه که میلر برای روایت قایل می شود، چگونه می توان آغاز را در فیلم مسافران بر مبنای دیدگاه های روایت سینمایی مایکل تی یرنو، لورا شلهارت، چارلی موریتس و ادوارد فورستر تحلیل کرد؟ و ثانیا کارکردهای سه گانه ی روایت در دیدگاه جوزف هیلیس میلر، درباره ی آغاز در روایت فیلم مسافران با چه جزئیاتی قابل تبیین است؟ هدف این پژوهش آن است که نشان دهد چگونه کارکردهای متعارض روایت در فیلم های سینمایی پیرنگ های روایی آن ها را آغاز می کند و به پیش می برد. دستاورد این پژوهش آن است که نشان دهد نظریه های روایت در حوزه ی تخصصی فیلم نامه نویسی و فیلم سازی با نظریه های کلی تر و عمومی تر روایت پیوندهای مهم و قابل تاملی دارند. نتیجه ی این مقاله نشان می دهد که فیلم مسافران در مخالفت با کارکرد آفرینشگر روایت از دیدگاه هیلیس میلر، کارکرد انتقادی را آشکارسازی می کند. یعنی با فرهنگ مسلط که مرگ و پایان را برتر از زندگی و ادامه می داند و از این فرهنگ پاسبانی می کند، مخالفت می ورزد و بر فرهنگ مبتنی بر پاسداشت زندگی اصرار می ورزد تا جایی که هم همه ی شخصیت های فیلم و هم مخاطبان، حقانیت این فرهنگ جایگزین را به طور قاطع باور کنند که بر جنبه ی برتر ذاتی زندگی در برابر جنبه ی کهتر پدیداری مرگ تاکید دارد.