واکاوی برنامه روایی و ارائه الگوی کنشی در محله گمشده اثر پاتریک مودیانو

یکی از مهم ترین عناصر رمان های پاتریک مودیانو جست وجوی هویت است، اما همه جست وجوها برای رسیدن به هویت نیست. روایت محله گمشده با کنش دوری از هویت آغاز می شود و پایان می یابد. در گفتار پیش رو درصددیم به کمک برنامه روایی هنجارگونه و الگوی کنشگران آلژیراد گرماس به این پرسش پاسخ دهیم که چرا مسئله هویت که در وضعیت ابتدایی به جست وجوی کنش های رخ داده در زمان گذشته منجر می شود با مسئله هویت در انتهای روایت متفاوت است؟ در ابتدا برنامه روایی و ساختاربندی های ممکن ارائه شد و سرانجام در ساختاربندی نشانه معناشناختی، داستان به صورت چند سکانس که هریک نمونه ای کوچک از کل روایت است در نظر گرفته شد. بررسی ها نشان داد ساختاری که از یک سکانس به دست می آید به تمام ساختار رمان منتقل شده است، گویی این دو روایت تار و پودی مشابه دارند و به نوعی ساختار روایت در سکانس جزئی با ساختار کلی روایت در هماهنگی و انطباق است. در ادامه، ترسیم الگوی کنشی داستان نشان داد یک نفر هم زمان در نقش سه کنشگر اصلی روایت ظاهر می شود؛ یعنی کنشگر فاعل، کنشگر فرستنده و کنشگر گیرنده در این داستان یکی هستند و شیء ارزشی به سبب همین اثرات متقابل ارزش خود را برای کنشگر فاعل از دست می دهد.