بررسی تاثیر ماکیاولیسم بر رفتارهای ناکارآمد حسابرسی

رفتارهای ناکارآمد حسابرسی، موجب کاهش کیفیت حسابرسی می شوند. این گونه رفتارها تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله عوامل رفتاری هستند. از این رو، هدف این مقاله بررسی ارتباط میان ویژگی شخصیتی ماکیاولیسم و رفتارهای ناکارآمد حسابرسی می باشد. برای این منظور نمونه ای شامل 242 نفر، با استفاده فرمول کوکران، از حسابرسان شاغل در موسسات خصوصی حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی به صورت تصادفی انتخاب شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناخت توصیفی از نوع همبستگی می باشد که داده های آن از طریق پرسش نامه در سال 1403 جمع آوری گردیده است. آزمون فرضیه پژوهش، با استفاده از رگرسیون چندگانه و به کمک نرم افزار SPSS شماره 27 انجام شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان می دهد که ماکیاولیسم بر رفتارهای ناکارآمد حسابرسی تاثیر معنی داری و مثبتی دارد. به عبارت دیگر، با افزایش سطح ماکیاولیسم در حسابرسان نمونه پژوهش، رفتارهای ناکارآمد در آن ها افزایش می یابد. هم چنین یافته های این پژوهش بیانگر آن است که جنسیت، تحصیلات، تجربه کاری و محل اشتغال حسابرس تاثیر معنی داری بر رفتارهای ناکارآمد حسابرسی ندارند. نتیجه گیری کلی این پژوهش آن است که رفتارهای سازمانی حسابرسان، به رفتارها و ویژگی های روان شناختی و فردی آن ها وابسته می باشد و این موضوع می تواند کیفیت کار حسابرسان را تحت الشعاع خود قرار دهد.