رابطه هوش هیجانی با عملکرد پروازی خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

تعیین رابطه هوش هیجانی و عملکرد پروازی خلبانان نهاجا می باشد.

نوع تحقیق کاربردی، روش تحقیق توصیفی، و روش تجزیه و تحلیل کمی و کیفی (آمیخته) انتخاب شد و روش جمع آوری داده ها به صورت میدانی و کتابخانه ای بود. در روش کیفی (تحلیل محتوی) مراحل دسته بندی، پردازش و قضاوت و در روش کمی از آمار توصیفی (محاسبه میانگین، واریانس، ضریب تغییرات) و آمار استنباطی (آزمون کای - دو) استفاده شد. جامعه آماری شامل، خلبانان جنگنده و ترابری در پایگاه های نیروی هوایی ارتش می باشد که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 80 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه آماری انتخاب شد.

پس از تجزیه وتحلیل کیفی، در خصوص رابطه مولفه ها و عملکرد پروازی خلبانان در پنج مولفه احصاء شده شامل مهارت خودآگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی، مهارت اجتماعی و خود انگیزشی تعداد 40 شاخص شناسایی گردید.

با توجه به تحلیل استنباطی آزمون کای - دو و با در نظر گرفتن مقدار بحرانی و مقدار آماره آزمون به دست آمده، مشخص گردید بین شاخص های مطرح شده در مولفه خودآگاهی (شامل 8 شاخص)، مولفه خود مدیریتی (شامل 10 شاخص)، مولفه آگاهی اجتماعی (شامل 6 شاخص)، مولفه مهارت اجتماعی (شامل 11 شاخص) و مولفه خود انگیزشی (شامل 5 شاخص) و عملکرد پروازی خلبانان نیروی هوایی ارتش ارتباط وجود دارد.