اعتباریابی طبقه بندی مبتنی بر اختلال سیستم حرکتی در زنان مستعد ابتلا به کمردرد

مقدمه و اهداف:

 طبق مدل کینزیوپاتولوژیک، راهبردهای اصلاحی خاص، با هدف قراردادن الگوهای حرکتی و پاسچرال تغییریافته، می توانند از بروز دردهای اسکلتی عضلانی جلوگیری کنند. پیش از برنامه ریزی برای هر گونه اقدام پیشگیرانه، شناخت دقیق متخصصان از اختلالات حرکتی و پاسچرالی که فرد را مستعد درد اسکلتی عضلانی خاص کرده اند، ضروری به نظر می رسد. نتایج متناقضی درمورد اثربخشی مداخلات اصلاحی در پیشگیری از کمردرد وجود دارد. این عدم سازگاری را می توان به ناهمگنی نمونه ها در این مطالعات نسبت داد. بنابراین، وجود یک طبقه بندی در این راستا ضروری است. یکی از سیستم های طبقه بندی پیشنهادی که هم در اقدامات درمانی و هم در اقدامات پیشگیرانه کاربرد دارد، مدل اختلال سیستم حرکتی سهرمن است. تاکنون در هیچ مطالعه ای به بررسی اعتبار این مدل در حیطه پیشگیری پرداخته نشده است. هدف از این مطالعه بررسی اعتبار ساختاری این مدل در زنان مستعد کمردرد بود.

دو متخصص حرکات اصلاحی 250 زن 18 تا 75 ساله را که طی 30 دقیقه ایستادن طولانی مدت، کمردرد گذرای بیش از 10میلی متر بر روی مقیاس درد گزارش کردند، بررسی کردند. از تحلیل عاملی مولفه اصلی برای استخراج دسته های پیشنهادی استفاده و بار عاملی موارد برای شناسایی هر دسته بررسی شد. 5 دسته شناسایی شده با 5 دسته پیشنهادی سهرمن مقایسه شدند.

 تعداد 5 مولفه استخراج شده از تحلیل عاملی مولفه اصلی، 87 درصد از کل واریانس تجمعی را تشکیل دادند که معادل 5 دسته پیشنهادی سهرمن بودند. 5 دسته شناسایی شده به ترتیب عبارت بودند از: اکستنشن-روتیشن، فلکشن-روتیشن، فلکشن، روتیشن و اکستنشن-روتیشن.

 تایید این 5 دسته، نشان دهنده اعتبار آزمون های حرکتی و پاسچرال معرفی شده در این سیستم، به عنوان یک ابزار طبقه بندی در اقدامات پیشگیرانه مرتبط با کمردرد در زنان است. متخصصان می توانند با استفاده از این مدل، اختلالات حرکتی و پاسچرال زمینه ساز کمردرد را در زنان مستعد شناسایی کنند و با اصلاح به موقع آن ها در راستای پیشگیری از کمردرد گام مثبتی بردارند.