شناسایی عوامل موثر بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه مربیان فوتبال لیگ برتر ایران

بروز رفتارهای نابه هنجار و دعاوی مربیان، به بدنه فوتبال آسیب بسیاری زیادی وارد می سازد و این موضوع منجر به درگیری بازیکنان، کادرفنی با یکدیگر و داوران، درگیری های هواداران در ورزشگاه ها، خارج از آن و حتی ایجاد حواشی بسیار زیاد در فضای مجازی می گردد. درنهایت حواشی فوتبال به کاهش کیفی سطح رقابت ها ختم می شود و مسیر رشدوتوسعه فوتبال را مختل می سازد. بنابراین ضروریست تا به منظور مقابله با رفتارهای پرخاشگرانه مربیان در لیگ برتر خلیج فارس، راهکارهای مناسبی اندیشیده شود که این مسئله هدف پژوهش حاضر است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه شرکت کننده در پژوهش، خبرگان مرتبط با موضوع بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی بود و نمونه گیری ها تا زمانی که امکان استخراج مفاهیم غیرتکراری از مصاحبه ها وجود داشت؛ ادامه یافت. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و به منظور بررسی و دسته بندی اطلاعات، از نرم افزار مکس کیودا نسخه20 استفاده گردید. جهت تعیین روایی و پایایی از معیارهای اعتبار، انتقال پذیری، قابلیت اعتماد و تایید پذیری استفاده شد. عوامل موثر بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه مربیان فوتبال لیگ برتر ایران، شامل: 82 مضمون فرعی در قالب 10 مضمون اصلی توسعه ابعاد فردی، توسعه ابعاد روانی، توسعه ابعاد میان فردی، توسعه ابعاد محیطی، توسعه ابعاد مالی، توسعه ابعاد مربیگری، بهبود مدیریت تعارض و استرس، توسعه آموزش و آگاهی توسعه عملکرد باشگاه ها، توسعه عملکرد فدراسیون می باشد. درنهایت ضروریست به منظور کاهش رفتارهای پرخاشگرانه مربیان فوتبال، به مضامین بیان شده در این پژوهش توجه شود.