واکاوی تطبیقی طرح واره های تصویری سروده های کودکانه فارسی و کردی

طرحواره تصویری، یکی از رویکردهای معناشناسی شناختی است که در آن تجارب آدمی از دنیا، ساخت های مفهومی را در ذهن می آفریند که قابل انتقال بر سطح زبان هستند. از این رو، تجاربی تجسم یافته در درون نظام مفهومی، منجر به تولید طرحواره های تصویری می شوند. پژوهش حاضر بر آن است با رویکردی تطبیقی برخی از فرایندها و ساخت های مفهومی در معنا شناسی شناختی را در قالب طرحواره های تصویری در سروده های کودکانه فارسی و کردی بررسی کند تا نشان دهد که در ادبیات کودکانه این دو زبان، ساخت های مفهومی چگونه به درک حوزه های انتزاعی در شعر کودکان کمک می کنند. یافته های پژوهش نشان می دهند که بیشتر طرحواره های تصویری در سروده های کودکانه فارسی و کردی از نوع حرکتی است که دلیل آن را می توان در مضمون سروده ها یافت؛ زیرا مفاهیمی چون بازی یا کار، نیازمند جنبش و فعالیتند. جایگاه دوم را طرحواره تصویری قدرتی می گیرد که این هم به دلیل رویکردهای تربیتی است که به کودکان آموزش داده می شود تا برای دستیابی به دنیای آرمانی موانع را از پیش رو بردارند. طرحواره حجمی در جایگاه سوم قرار می گیرد که دلیل آن هم به بیان دستیابی به مفاهیم انتزاعی همچون غم، آرامش و شادی در ظرف مکانی ملموس و محسوس برمی گردد.