اثر زمان خواباندن و سطوح مختلف ورمی کمپوست بر شکل های شیمیایی نیکل در یک خاک آهکی

برای بررسی تاثیر ورمی کمپوست بر توزیع شکل های شیمیایی نیکل در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه عامل ورمی کمپوست در سه سطح (0، 5 و 10 درصد وزنی)، نیکل در دو سطح (0 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) و زمان خوابانیدن در دو سطح (1 و 2 ماه) و با سه تکرار انجام شد. نمونه ها در طول دوره آزمایش (دو ماه) در دمای حدود 25 درجه سلسیوس و رطوبت ظرفیت مزرعه ای نگهداری شدند. توزیع شکل های شیمیایی نیکل، با روش عصاره گیری پی درپی تعیین گردید. نتایج نشان داد که در هر دو زمان (1 و 2 ماه)، کاربرد سطوح 5 و 10 درصد ورمی کمپوست سبب کاهش شکل های محلول + تبادلی، کربناتی و باقی مانده و افزایش شکل های آلی، پیوند یافته با اکسیدهای منگنز، اکسیدهای آهن بی شکل و اکسیدهای آهن بلورین شد. باتوجه به نقش مثبت ورمی کمپوست در کاهش زیست فراهمی نیکل خاک در طول زمان می توان نتیجه گرفت که مصرف این کود آلی در خاک های آلوده به فلزهای سنگین از جمله نیکل، می تواند خطرات محیط زیستی این فلزها را کاهش دهد. همچنین، باتوجه به دوره کوتاه زمانی به کار گرفته شده در این پژوهش پیشنهاد می شود که اثر طولانی مدت ورمی کمپوست بر زیست فراهمی نیکل و سایر فلزهای سنگین در زمان های طولانی تری نیز بررسی شود.