مطالعه تجربی رسانایی حرارتی نانوسیال هیبریدی (MWCNT و SiO2) در سیال پایه اتیلن گلیکول و آب و ارائه یک رابطه تجربی جدید

این مطالعه تجربی یک کاوش تجربی از خواص حرارتی و ضریب هدایت حرارتی یک نانوسیال هیبریدی حاوی 89 درصد حجمی دی اکسید سیلیکون (SiO2) و 11 درصد حجمی نانولوله های کربنی چند دیواره (MWCNT) پراکنده شده در ترکیبی از 45 درصد حجمی اتیلن گلیکول و 55 درصد حجمی آب ارائه می کند. نانوسیال هیبریدی به دقت با استفاده از روش دومرحله ای تهیه شد و هدایت حرارتی آن به طور سیستماتیک در کسرهای حجمی (%1/0 تا %45/1) و دماهای (°C7/26 تا °C50) اندازه گیری شد. با استفاده از دستگاه KD2 Pro، هدایت حرارتی نسبی به صورت تجربی تعیین شد که بیشترین درصد افزایش را در کسر حجمی %45/1 و دمای °C50 به میزان %1/25 نشان داد. سپس داده های تجربی با استفاده از روش سطح پاسخ در نرم افزار Design Expert مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. همبستگی جدید توسط یک معادله چندجمله ای درجه 5 ایجاد شد که تعامل پیچیده دما و کسر حجمی را برای نانوسیال هیبریدی در بر می گیرد. همبستگی تجربی ایجاد شده دارای دقت قابل توجهی با ضریب تعیین (9996/0=R2) می باشد. همچنین حاشیه انحراف برای روش سطح پاسخ %238/0> MOD> 355%/0- بود که نشانه دقت بالای مدل است.