بررسی سوابق رویکرد مدیریت جامع آبخیز در ایران و برخی از کشورهای جهان

مدیریت جامع منابع آبخیزها، به عنوان یک اصل جدید برای برنامه ریزی توسعه و مدیریت منابع آب وخاک با تاکید بر ویژگی های اجتماعی اقتصادی منطقه به منظور معیشت پایدار و بدون آسیب پذیری برای پوشش گیاهی و بهره برداران یک حوضه در نظر گرفته شده است. اگرچه هر کشوری دارای شرایط خاص خود است، ولی چالش هایی که آن ها در مدیریت آبخیزها و به ویژه مدیریت منابع آب مواجه هستند دارای شباهت هایی است؛ بنابراین بررسی تجربیات دیگر کشورها حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر به مرور تجارب رویکردهای مدیریت جامع آبخیز در سطح ملی و فراملی پرداخته شد. در این طرح ها هدف اصلی، ارتقاء و حفظ منابع آب وخاک با در نظر گرفتن ارتقاء وضعیت معیشتی جوامع محلی بوده است. طبق بررسی مطالعات، رویکرد مدیریت جامع آبخیز دستاوردهایی همچون جلب مشارکت مردم در پروژه ها، حفاظت آب وخاک و جلوگیری از تخریب اراضی، افزایش درآمد ساکنان حوضه، مشارکت زنان، کاهش فرسایش خاک، کاهش آلودگی ها را به دنبال داشت. استفاده از تجارب موفق کشورها و هم چنین ارائه و اجرای الگوی تدوین شده می تواند نقشه ی راهنمایی برای تصمیم گیری ها و اقدامات انجام شده در راستای مدیریت حوزه های آبخیز باشد که به ارتقای پایداری و توسعه آبخیزهای کشور    منجر گردد.