تعامل«سیاست» و «خط مشی های عمومی»: فرصتی برای پیشرفت یا چالشی برای مخدوش کردن عدالت؟

فهم تعامل میان سیاست (Politics) و خط مشی عمومی (Public Policy) و تاثیرات متقابل آن ها برای ارتقای دانش خط مشی گذاری عمومی در ایران حائز اهمیت است، زیرا سیاست به عنوان چارچوبی برای تعامل قدرت و ایدئولوژی ها، بر فرایند خط مشی های عمومی تاثیرگذار است، خط مشی هایی که به مثابه ابزارهایی عملی برای حل مسائل اجتماعی عمل می کنند. واکاوی تفاوت های مفهومی این دو حوزه که یکی ابژه مطالعاتی علم سیاست و دیگری پدیده مورد مطالعه علوم خط مشی عمومی است و نقش سیاست در تعیین اهداف، محتوای خط مشی ها و تاثیرگذاری بر نتایج آن ها، محور این نوشته است. در همین راستا، بررسی مفاهیم «سیاست خط مشی گذاری عمومی» و «سیاست خط مشی عمومی» به جای «سیاست سیاست‎گذاری عمومی» و «سیاست سیاست عمومی» که به نظر، انتقال معنا را قدری دشوار می سازد نیز محل تامل خواهد شد. در ادامه، چالش هایی مانند تاثیر منافع کوتاه مدت سیاسی، نابرابری در اجرای خط مشی ها و نقش پوپولیسم در اولویت بندی مسائل، از جمله تبعات منفی سیاست برای خط مشی عمومی تحلیل خواهند شد. نویسنده مدعی است افزایش شفافیت، تقویت مسئولیت پذیری و همکاری میان بازیگران سیاسی، مسیرهایی برای بهبود فرایند خط مشی گذاری در سایه سیاست فراهم خواهد کرد. در پایان متذکر می شود که سلطه سیاست بر خط مشی می تواند فرصتی برای اقامه خط مشی های عمومی پایدار، عادلانه و مبتنی بر شواهد باشد نه چالشی برای گسترانیدن بی عدالتی در کشور.