تعیین فراوانی اختلالات روانی در بین مرتکبین قتل معرفی شده به پزشکی قانونی اصفهان از سال 1391 تا 1401

پژوهش های اخیر نشان داده است که اختلالات روانی در مرتکبین قتل، به طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عمومی است. با توجه به مشاهده اختلالات روانی در مرتکبین قتل، هدف این مطالعه تعیین فراوانی اختلالات عمده روانی در بین مرتکبین دارای قوه تمییز و و مرتکبین قتل فاقد قوه تمییز است.

این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی است. تمام زندانیان قتل عمد ارجاعی به پزشکی قانونی استان اصفهان در سال های 1391 تا 1401 بررسی شدند. پرونده کیفری و بالینی و نتیجه معاینات روان شناسی و روان پزشکی این افراد بررسی و چک لیست لازم تکمیل شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون آمار کای دو در سطح معناداری 0.05 مورد تحلیل قرار گرفت.

83 پرونده بررسی شد که 61.45 درصد در هنگام ارتکاب قتل قوه تمییز داشته و 38.55 درصد آنها در هنگام ارتکاب قتل دچار اختلال روانی شدید بوده در حدی که قوه تمییز نداشتند. فراوانی اختلال روانی عمده 73.49 درصد بود. شایعترین اختلال روانی در مرتکبین قتل شامل اختلال دوقطبی، اختلال هذیانی و اختلال اسکیزوفرنی و سایکوز بود. بین اختلال روانی فاقد قوه تمییز در زمان ارتکاب قتل و داشتن یا نداشتن مسئولیت کیفری در مورد قتل ارتکابی رابطه معنی دار وجود داشت (0.05>P).

مطالعه حاضر نشان داد در مرتکبین دارای قوه تمییز اختلالات روانی جدی وجود دارد و اگرچه تشابهاتی میان برخی از اختلالات روانی و مفهوم جنون در دانش حقوق وجود دارد، اما به طور مطلق هیچ یک از اختلالات روانی منطبق بر مفهوم جنون نیست. بنابراین لازم است در مورد مسئولیت کیفری قاتلین بر مبنای نظر روان شناس و روان پزشک تصمیمات مقتضی اتخاذ گردد.