بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ماشک (Vicia sativa) بر زخم های پوستی در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

اختلال در عملکرد سلول های بتای پانکراس سبب کاهش انسولین و افزایش گلوکز سرم می شود و به دنبال آن سبب ایجاد بیماری دیابت می شود. دیابت با آسیب به ارگان های مختلف سبب اختلال در عملکرد آنها شده که از جمله بافت هایی که در معرض آسیب دیابت قرار می گیرد پوست است. از این رو با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ماشک (Vicia sativa) بر زخم های پوستی ناشی از قند خون بالا پرداختیم.

در این مطالعه 48 سر موش نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 220 تا 250 گرم به 4 گروه کنترل، شم، تجربی یک (گروه دیابتی+ اوسرین)، تجربی دو (دیابتی+ ماشک) تقسیم گردیدند. هم زمان با دیابتی شدن موش ها با دوز mg/kg  50 استرپتوزوتوسین، مابقی گروه ها بافر سیترات را به صورت درون صفاقی دریافت کردند. بعد از بیهوش شدن موش ها با ماده بیهوشی و تراشیدن موهای پشت آنها در گروه های مورد آزمایش زخمی به طول 3 سانتی متر در سمت چپ ستون فقرات ایجاد شد و گروه های تحت درمان با به مدت 14 روز عصاره ماشک با دوز mg/kg 200 بر زخم ها زماد گردید. روند ترمیم زخم به صورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی در روزهای 7 و 14 مورد بررسی قرار گرفت.

زخم گروه های دیابتی شده با استرپتوزوسین در مقایسه با گروه کنترل ترمیم دیرتری نشان داد و التیام زخم در گروه های تجربی تیمار شده با عصاره الکلی ماشک نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بود.

نتایج حاکی از آن بود که عصاره الکلی ماشک موجب تسریع ترمیم زخم های پوستی نمونه های سالم و دیابتی می شود.