تاثیر تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) بر محتوای تام و فسفریله پروتئین AMPKα1/2 در عضله اسکلتی نعلی موش های صحرایی دیابتی

پروتئین کیناز فعال شده با آدنوزین مونوفسفات (AMPK) یک تنظیم کننده کلیدی متابولیسم سلولی است و اختلال در تنظیم آن با بیماری های متابولیک مانند چاقی، التهاب، دیابت و سرطان مرتبط است. هدف از انجام تحقیق حاضر، تاثیر تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) بر محتوای تام و فسفریله پروتئین AMPKα1/2 در عضله اسکلتی موش های صحرایی دیابتی است.

در این مطالعه تجربی، 12 سر رت نر دو ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 30±280 گرم انتخاب شدند. دیابت از طریق تزریق درون صفاقی با محلول استرپتوزوتوسین (با دوز 65 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) به رت ها القاء شد. این رت ها به روش تصادفی به گروه تمرین دیابتی و کنترل دیابتی تقسیم شدند؛ گروه تمرین، MIIT را به مدت 6 هفته با شدتی معادل 55 تا 75 درصد حداکثر سرعت انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون t-مستقل در نرم افزار گراف پد پریسم نسخه 10 انجام شد. سطح معناداری پژوهش 05/0 ≤P  در نظر گرفته شد.

محتوای درون سلولی تام پروتئین AMPKα1/2  تغییر معنی داری را در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل در عضله اسکلتی نعلی نشان نداد (96/0=P). در مقابل محتوای درون سلولی فسفریله (0001/0=P) و نسبت فسفریله به تام (002/0=P) پروتئینAMPKα1/2  افزایش معنی داری را نشان داد.

MIIT محتوای پروتئین AMPKα1/2 را در بافت عضلانی نعلی موش های دیابتی افزایش داد و این می تواند منجر به افزایش تولید و مصرف انرژی و بهبود سطوح گلوکز در آزمودنی های دیابتی شود.