ارتباط بین نگرش مذهبی و اضطراب مرگ در بیماران پایان حیات

اضطراب مرگ عامل احتمالی موثر بر تشدید بیماری های پایان حیات و مفهومی است که همواره در بیماران پایان حیات به دلیل ماهیت بیماری و وجود مرگ و میر بالا وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین نگرش مذهبی و اضطراب مرگ در بیماران پایان حیات صورت گرفت.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 80 نفر از بیماران پایان حیات در سال 1402 انجام شده است. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی، پرسشنامه مقیاس اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه نگرش مذهبی گلریز و براهنی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.

در این مطالعه میانگین سنی بیماران 4/12±62/65 سال، میانگین نمره اضطراب مرگ 11/32±81/15 و میانگین نمره نگرش مذهبی 9/28±79/13 بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی بین اضطراب مرگ و نگرش مذهبی رابطه معنادار و منفی نشان داد، که با افزایش نگرش مذهبی، اضطراب مرگ کاهش می یابد (321/0-=r و 0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون خطی اضطراب مرگ بر اساس باورهای مذهبی نشان داد که با یک واحد تغییر در مولفه باورهای مذهبی به میزان 0/410 در اضطراب مرگ تغییر ایجاد می گردد (0/05>P).

نتایج این مطالعه نقش حیاتی نگرش های مذهبی را در مدیریت اضطراب مرگ در میان بیماران پایان حیات برجسته می کند. با تقویت رفاه معنوی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند کیفیت زندگی افرادی که با بیماری های لاعلاج مواجه هستند را افزایش دهند و در نهایت منجر به اقدامات مراقبتی دلسوزانه تر و موثرتر شوند.