علل اقتصادی و امنیتی موثر بر توسعه برنامه هسته ای ایران در دوره پهلوی دوم

برنامه هسته ای ایران از دهه 1950 م/1330 ش. با تصویب ایجاد مرکز اتمی دانشگاه تهران در مجلس شورای ملی آغاز شد. در نوامبر 1967 رآکتور 5 مگاواتی تحقیقاتی کمپانی AG آمریکا، در مرکز تحقیقات اتمی دانشگاه تهران آماده فعالیت گردید. سازمان انرژی اتمی ایران در تاریخ 25 تیرماه 1353 کار خود را آغاز کرد. پس از تاسیس این سازمان، مذاکره با شرکت های مختلف سازنده نیروگاه های هسته ای آغاز شد. سازمان انرژی اتمی ایران پس از بررسی پیشنهادهای سازندگان رآکتورهای اتمی، طرح شرکت کرافت ورک یونیون آلمان غربی را پذیرفت. در نتیجه مقرر شد دو نیروگاه هر یک به توان 1200 مگاوات از این شرکت خریداری شود. این نیروگاه ها پس از خرید در بوشهر نصب گردید. سوال اصلی پژوهش حاضر با تکیه بر روش پژوهش کتابخانه ای این است که چه عواملی موجب گرایش دولت پهلوی دوم به سوی کسب دانش اتمی و تسهیل دستیابی به تجهیزات پیشرفته و حساس آن شد؟ در پایان نتیجه گرفته می شود، مجموعه ای از عوامل داخلی و خارجی اقتصادی و نظامی زمینه ساز ایجاد این بستر بوده است که دولت پهلوی دوم بدون برخورد با مشکلات اقتصادی و تکنولوژیک و کارشکنی های قدرت های جهانی و در راستای همکاری با جهان غرب و آمریکا، برنامه هسته ای خود را پیگیری و استمرار بخشد.