مطالعه نشانگرهای موضع و تعامل درارتباط رایانه ای

هدف از این پژوهش میان فرهنگی، بررسی نشانگرهای موضع گیری و تعامل، به عنوان ابزارهای متقاعد کننده، در کپشن های انگلیسی و فارسی مرتبط با کووید-19 در اینستاگرام است که توسط سازمان های بهداشتی مستقر در ایالات متحده و ایران ارسال شده است. برای این منظور، از مارس 2020 تا مارس 2021، 740 کپشن به طور تصادفی از حساب های سازمان های بهداشتی مختلف آمریکایی و ایرانی در اینستاگرام جمع آوری شد. سپس داده ها برای نشانگرهای موضع (یعنی تردیدنماها، یقین نماها، نگرش نماها، و ارجاع به خود) و نشانگرهای تعامل (یعنی ضمایر خواننده، جملات معترضه، جملات پرسشی، دانش مشترک و جملات امری) تجزیه و تحلیل شدند، و یافته ها در پرتو نظریه فراگفتمان مورد بحث قرار گرفت. یافته ها نشان داد که در استفاده از ابزارهای متقاعدکننده بین پیکره انگلیسی و فارسی تفاوت هایی وجود دارد. در حالی که نشانگرهای ارجاع به خود و تردیدنما بیشترین بسامد نشانگر موضع در پیکره انگلیسی بودند، نشانگرهای یقین نما و نگرش نما بیشترین بسامد در زبان فارسی را داشتند.. علاوه براین، ضمایرخواننده و جملات امری پرکاربردترین نشانگرهای تعامل در انگلیسی و فارسی بودند. همچنین، استفاده کلی از نشانگرهای موضع بالاتر از نشانگرهای تعامل در این دو پیکره بود، به این معنی که کاربران اینستاگرام رویکرد نویسنده محورتری را اتخاذ کردند.