کاربست طرح آمیخته تکرارشونده در ارزشیابی مفهوم فرهنگ کیفیت در آموزش مهندسی؛ راهبردی برای توسعه کیفیت آموزش و سرمایه انسانی

فرهنگ کیفیت در یک پیوستار و در نقش هایی کاملا متفاوت می تواند بستر تسهیلگری یا بازدارندگی را در پیشرفت یا پسرفت عملکرد سازمانی و تحقق ماموریت های آن فراهم کند. در بررسی فرهنگ کیفیت، دغدغه اساسی بررسی تناسب آن با ماموریت ها، شرایط، امکانات، و بلوغ سازمانی است. یکپارچگی بین آن ها می تواند زمینه تعالی و حرکت هوشمندانه را رقم زند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی مفهوم فرهنگ کیفیت در جهت توسعه کیفی آموزش شکل گرفت.
بدین منظور از پژوهش روش های پژوهش آمیخته تکرارشونده در چهار بخش متوالی کیفی  کیفی  کمی  کمی استفاده شد. در بخش کیفی مبتنی بر پدیدارشناسی تفسیری تجارب زیسته یاران آموزشی، شامل چهار طبقه اعضای هیئت علمی، کارکنان، مدیران، و دانشجویان دانشکده های مختلف دانشگاه تهران در سال 1401، که به روش ملاکی انتخاب شدند، مورد واکاوی قرار گرفت. پس از مصاحبه با 61 شرکت کننده در کل دانشگاه تهران اشباع داده ها حاصل شد. در بخش کمی 50 نفر از یاران آموزشی در دانشکده فنی و مهندسی مورد پیمایش قرار گرفتند.
تحلیل ادراک شرکت کنندگان به شناسایی 83 نشانگر و دسته بندی آن در قالب 19 زیرمضمون و سه مضمون مورد توافق منجر شد. در واکاوی افتراق ادراک یاران آموزشی، ادراک غالب و فرهنگ جاری حاکم در دانشکده فنی و مهندسی «فرهنگ کیفیت کمی محور» بود.
نتایج نشان داد فرهنگ کیفیت دارای سطوح چندگانه ای است که وضعیت آن در هر سازمانی برآیند و فرایندی از روابط چندگانه و چندلایه مبتنی بر ابعاد فردی، گروهی، سازمانی، و فراسازمانی است. فاصله گرفتن از نگاه تک بعدی، یک سطحی، متداول، و ایستا به فرهنگ کیفیت به مثابه وجود یا نبود آن و پرداختن به مسئله تناسب سطح غالب موجود با ماموریت ها، شرایط، امکانات، و بلوغ سازمانی و حرکت در جهت برقراری یکپارچگی بین آن ها و تلاش برای حرکت تدریجی به سطوح عالی تر می تواند زمینه توسعه، تعالی، و حرکت هوشمندانه را رقم زند.