بررسی وضعیت مهارت های زندگی در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی مراغه و تبریز

یکی از گروه های بسیار حساس جامعه دانشجویان هستند که به دلایل مختلف ازجمله نداشتن توانایی لازم در رویارویی با مشکلات زندگی در معرض آسیب های روانی اجتماعی قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت مهارت های زندگی در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی مراغه و تبریز طراحی شده است.

در این مطالعه مقطعی که در بازه زمانی 1400-1401 انجام شد، 800 دانشجو از دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و مراغه (هر دانشگاه 400 نفر) به صورت داوطلبانه شرکت کردند. وضعیت مهارت های زندگی (شامل خودآگاهی، همدلی، ارتباط موثر و روابط بین فردی، مدیریت هیجان و مقابله با استرس، حل مسئله و تصمیم گیری، تفکر انتقادی، تفکر خلاق) توسط پرسش نامه 162 سوالی که طبق مقیاس لیکرت از 1 تا 6 (مطلوب ترین گزینه، امتیاز 6 و نامطلوب ترین گزینه، امتیاز 1) امتیازدهی شده بود، بررسی گردید. روایی محتوایی پرسش نامه 0/79 و پایایی آن خیلی خوب (آلفای کرونباخ 0/88) به دست آمد. آنالیز داده ها با آزمون های تی، کای دو، رگرسیون خطی و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS نسخه 27 انجام شد.

سطح مهارت خودآگاهی و مهارت مدیریت هیجان و مقابله با استرس نسبت به سایر مهارت ها در دانشجویان پایین تر بود. ارتباط معناداری بین سن با سطح مهارت مدیریت هیجان و مقابله با استرس و مهارت تفکر خلاق وجود داشت. مهارت های خودآگاهی، همدلی و ارتباط موثر و روابط بین فردی، مدیریت هیجان و مقابله با استرس و حل مسئله و تصمیم گیری در دانشجویان زن بیشتر بود. در کلیه مهارت های زندگی، سطح دانشجویان دکتری تخصصی و کاردانی از سایرین بیشتر بود، ولی ارتباط معنی داری بین هیچ یک از مقاطع تحصیلی و سطح مهارت ها وجود نداشت.

یافته های مطالعه حاضر لزوم توجه بیشتر به ارتقای آگاهی دانشجویان از مهارت های زندگی را نشان می دهد. این مطالعه می تواند در شناسایی دانشجویان با سطح پایین مهارت های زندگی به مدیران دانشگاه کمک کند تا برنامه های راهبردی مناسب نظیر تدوین و ارائه واحدهای درسی مرتبط، برگزاری کارگاه های آموزشی، جلسات سخنرانی و کنفرانس را به منظور افزایش سطح مهارت های زندگی دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی مراغه و تبریز طراحی و اجرا کنند.