ارزیابی سطح سرمی اوره (‏‎Bun‏)‏ و کراتینین (‏‎Cr‏)‏ در کلیه و بررسی غشاها در ‏فیلتراسیون این ‏پارامترها در بیماران دیالیزی ‏

تعیین کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی از طریق ارزیابی سطح سرمی اوره (Bun) و کراتینین (Cr)، قبل و بعد از دیالیز و بررسی اثر بیوشیمیایی دیالیز بر کلیه در شهرستان لار از اهداف این تحقیق می باشد.  پژوهش از نوع توصیفی -تحلیلی و به صورت مقطعی بر روی 135 بیمار تحت دیالیز انجام شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه دموگرافیک محقق انجام شد. با روش دستگاهی میزان کراتینین و اوره خون به ترتیب با روش ژافه و آنزیمی اندازه گیری گردید. کفایت دیالیز توسط پارامترهای KT/V و URR محاسبه گردید. درنهایت داده ها به کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS و نیز آزمون آماری Pair t-test ارزیابی گردید. بیش تر بیماران همودیالیزی این مراکز KT/V کم تر از 2/1 داشتند. همچنین 1/36 درصد افراد موردمطالعه URR>65 و 5/47 درصد KT/V>1.2 داشتند. نظر به اصلاح میزان اوره و کراتینین سرم بعد از دیالیز، کاهش معنی داری در میزان این دو پارامتر مشاهده گردید. مقایسه انواع غشاها در میزان کلیرانس اوره و کراتینین، نشان داد که بین این غشاها در تصحیح مقدار اوره و کراتینین اختلاف وجود دارد و بیش ترین کارایی را نوع HD و کم ترین آن را نوع R4 داشت. غشای S3، سرعت فیلتراسیون  بالاتری نسبت به سایر غشاها دارد که می تواند دلیلی بر این اختلاف باشد. اختلاف میانگین فعالیت آلکالن فسفاتاز، قبل و بعد از دیالیز با غشای S3 بیش تر از سایر غشاها بود، گرچه اختلاف معنی دار نبود. اوره و کراتینین، کاهش معنی داری بعد از همودیالیز نسبت به قبل نشان دادند. نتیجه این که 1/36 درصد بیماران تحت همودیالیز دارای کفایت دیالیز مطلوب بوده و سایر بیماران، کارایی و کفایت دیالیز مناسبی نشان ندادند.