مقایسه اثر کلات های رایج و نانوذره آهن و روی بر عملکرد و اجزاء آن در ذرت

یکی از دلایل اصلی پایین بودن عملکرد گیاهان زراعی در اغلب زمین های زراعی ایران، کمبود عناصر ریزمغذی فلزی مانند آهن و روی می باشد. لذا این تحقیق به منظور بررسی اثر کودهای رایج و نانوذره آهن و روی بر خصوصیات زراعی ذرت پاپکورن رقم سینگل کراس 600، به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1400 در دانشگاه رازی اجرا شد. در هر بلوک کودهای آهن و روی رایج و نانوذره با غلظت های صفر، 4 و 8 گرم در لیتر و اثر متقابل آن ها بررسی شدند. نتایج نشان دادند که غلظت ها و گروه های کودی به غیر از وزن هزاردانه، سبب افزایش معنی دار عملکرد دانه، عملکرد علوفه و دیگر صفت های مورد بررسی نسبت به تیمار شاهد شدند. بیش ترین افزایش عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد (3590 کیلوگرم در هکتار) مربوط به دو گروه تیمارآهن رایج و آهن نانوذره×روی نانوذره با 81 درصد بود. تیمار آهن نانوذره8×روی نانوذره4 سبب بیش ترین افزایش معنی دار عملکرد دانه (132 درصد) نسبت به تیمار شاهد شد. تعداد دانه در بوته بیش تر از صفت وزن هزار دانه تحت تاثیر تیمارهای کودی قرار گرفت. تشابه فراوان خصوصیات شیمیایی خاک های مناطق خشک و نیمه خشک و افزایش 132 درصدی عملکرد دانه در آزمایش حاضر، نشان دهنده کمبود معنی دار فرم قابل جذب عناصر آهن و روی و نقش بسیار مهم آن ها در شکل گیری عملکرد دانه ذرت در مناطق مشابه می باشد. در این شرایط کارایی فرم نانوذره عناصر ریزمغذی آهن و روی از فرم رایج آن ها نیز بیش تر بود.