مقایسه کارائی روش های فاصله ای برای برآورد تراکم درختان پده (Populus euphratica Olivier) در جنگل های کران ودی بهبهان، استان خوزستان

جنگل های کران رودی که در امتداد رودخانه ها، جویبارها و دریاچه ها قرار دارند، اکوسیستم هایی منحصربه فرد هستند که طیف گسترده ای از مزایای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی را برای محیط زیست و جوامع انسانی فراهم می کنند. اهمیت روش های فاصله ای در بین روش های نمونه برداری جنگل از نظر کاهش و بهینه سازی وقت مهم است لذا این مطالعه با هدف مقایسه 5 روش فاصله ای جهت برآورد تراکم درختان پده در جنگل های کران رودی بهبهان صورت گرفته است. این مطالعه در جنگل های کران رودی منطقه بهبهان، واقع در استان خوزستان، ایران، انجام شد. محدوده تحقیق شامل مساحت 68/4 هکتار از جنگل های پده خالص (Populus euphratica) بود. آماربرداری صد در صد در این محدوده اجرا شد. برای برآورد تراکم درختان پده، پنج روش مختلف فاصله ای به کار گرفته شد. الگوی توزیع درختان (Populus euphratica) بر اساس یافته های جانسون و زیمر به صورت کپه ای شناسایی شد. برآورد تراکم برای نزدیک ترین فرد با استفاده از روش بایت و رایپلی (9/303 پایه در هکتار) و روش کوتام و کورتیس5/279 پایه در هکتار بدست آمد. برآورد تراکم برای نزدیک ترین همسایه با روش بایت و رایپلی 1/117 پایه در هکتار و با روش کوتام و کورتیس 9/188 پایه در هکتار بدست آمد. برآورد تراکم برای دومین همسایه نزدیک با استفاده از روش کوتام و کورتیس 3/107 پایه در هکتار، برای روش ترکیبی 2/234 و برای روش نقطه مشترک 216 پایه در هکتار محاسبه شد. با توجه به تراکم واقعی 227 پایه در هکتار دو روش نقطه مشترک و ترکیبی به ترتیب به عنوان بهترین روش های فاصله ای جهت برآورد تراکم درختان پده معرفی شدند.