بررسی اثربخشی پروتکل مداخله ای رضایت زناشویی بر صمیمیت زناشویی، (مورد مطالعه: زنان متاهل مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی شهر تهران)

این پژوهش درصدد بررسی اثربخشی پروتکل مداخله ای رضایت زناشویی محقق ساخته بر صمیمیت زناشویی بود.

روش پژوهش: 

روش پژوهش، از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بود و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی که حداقل 5 سال از زندگی زناشویی آنها گذشته بود. نمونه پژوهش براساس جدول برآورد حجم نمونه کوهن و نیز روش نمونه گیری تصادفی ساده (هر گروه 15 نفر) انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه صمیمیت زناشویی استفان ووندن بروک و هانس برتمن بود. روش تجزیه و تحلیل آماری داده ها، آزمون کواریانس تک متغیری و نیز آزمون تی دو نمونه مستقل بود.

یافته ها حاکی از آن بود که میانگین تعدیل شده شاخص های «صمیمیت» و «علاقه» به ترتیب در پس آزمون در گروه آزمون برابر با (480/19) و (443/13) و در گروه کنترل برابر با (454/14) و (157/7) بود. بنابراین می توان گفت میانگین شاخص «صمیمیت» و «علاقه» پس آزمون در گروه آزمون به طور معنی دار بزرگ تر از میانگین آن در گروه کنترل بود و اثربخشی پروتکل مداخله ای تدوین شده بر این شاخص ها تایید شد. در مورد شاخص های «توافق زوجین»، «صادق بودن» و «پایبندی به تعهدات» فرض همگنی شیب رگرسیونی برقرار نبود و لذا نمرات پیش آزمون از نمرات پس آزمون کم شده و میانگین تفاضل حاصل، در گروه ها با استفاده از آزمون تی دو نمونه مستقل مورد مقایسه قرار گرفت. بین تفاضل شاخص های «توافق زوجین»، «صادق بودن» و «پایبندی به تعهدات» و نیز نمره کل «صمیمیت زناشویی» زوجین به ترتیب در گروه آزمون (600/4)، (267/6)، (733/4)، (267/30)  و گروه کنترل (133/0)، (200/0)، (133/0)، (400/0) تفاوت معنی دار وجود داشت و میانگین تفاضل توافق زوجین در گروه آزمون به طور معنی دار بزرگ تر از میانگین آن در گروه کنترل بود فلذا اثربخشی پروتکل مداخله ای بر این شاخص ها و نمره کل صمیمیت زناشویی تایید شد.

از نتایج این پژوهش می توان در سیاست های ملی خانواده و برنامه های بهزیستی خانواده در مراکز مشاوره دانشجویی استفاده نمود.