بررسی تاثیر پماد بنه بر پیشگیری از شدت استریای بارداری در زنان نخست زا: مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده سه سوکور

استریای بارداری، نوعی اسکار پوستی فیزیولوژیک در دوران بارداری است. استریا می تواند به زیبایی زنان لطمه وارد کند و مشکلاتی را برای وی به وجود بیاورد؛ از این رو محققین همواره به دنبال راهکارهایی برای پیشگیری و رفع این مشکل بوده اند. از آنجایی که تاکنون تاثیر پماد بنه بر پیشگیری از بروز شدت استریای بارداری انجام نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد بنه بر پیشگیری از شدت استریای بارداری در زنان نخست باردار انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی سه سوکور در سال 1403-1402 بر روی 70 زن نخست زای مراجعه کننده به مراکز بهداشتی حضرت ابوالفضل و امام سجاد (ع) شهر زاهدان انجام گرفت. واحدهای پژوهش در دو گروه مداخله و دارونما قرار گرفتند. گروه مداخله و کنترل به ترتیب از پماد حاوی گیاه بنه و پماد حاوی پلاسبو استفاده کردند و در هفته چهارم و هشتم پس از مداخله، نمونه ها به لحاظ شدت استریا بر اساس روش استفاده شده توسط داوی ارزیابی شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مامایی، چک لیست داوی، پرسشنامه بررسی عوارض و رضایت مندی از مطالعه و چک لیست روند مطالعه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های من ویتنی، کای دو، آزمون دقیق فیشر و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در مقایسه درون گروهی، میانگین نمره شدت استریای بارداری قبل از مداخله در گروه مداخله 55/1±37/1 و در گروه دارونما 85/1± 66/1 بود که بر اساس آزمون من ویتنی، این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (444/0=p). بعد از مداخله، میانگین نمره شدت استریای بارداری در گروه مداخله 56/0±26/0 و در گروه دارونما 46/1±46/1 بود که آزمون من ویتنی این تفاوت را معنی دار نشان داد (001/0>p). آزمون ویلکاکسون بیانگر عدم تفاوت نمرات قبل و بعد در گروه دارونما (202/0=p) و کاهش نمره شدت استریا در گروه مداخله (006/0>p) بود.

پماد بنه، نمره شدت استریای بارداری را در زنان باردار کاهش می دهد.