پیش بینی طول عمر مفید و ارزیابی چرخه حیات بتن های پوزولانی

امروزه، الزامات مربوط به حفظ محیط زیست و میل به توسعه پایدار سبب شده است تا اغلب محققین علوم مواد، شیمی و محیط زیست و همچنین مهندسان عمران و معماری درصدد باشند تا در ساخت بتن و سازه های بتنی از مواد پسماندی استفاده کنند. یکی از مهم ترین مسائل زیست محیطی سازه های بتنی مصرف سیمان می باشد. افزایش دمای کره زمین و افزایش غلظت گازهای گلخانه ای، محققان را بر آن داشته تا به منظور کاهش سمیان مصرفی و رد پای کربن ناشی از تولید بتن، از پرکننده ها و افزودنی های بتن با استفاده از مواد جدید نظیر پلیمرها و یا پوزولان ها، به عنوان گزینه زیست محیطی اقدام نمایند. هدف اصلی این مقاله معرفی بتن دوستدار محیط زیست با استفاده از پوزولان ها (سرباره، دوده سیلیس و خاکستر بادی) می باشد. بدین منظور، آزمایش های متفاوتی با چهار طرح اختلاط متفاوت انجام گرفت و پارامترهای گوناگونی از جمله طول عمر مفید بتن و سازگاری با محیط زیست با استفاده از نرم افزار Life-365 محاسبه گردید. نتایج حاکی از آن است که استفاده از پوزولان ها اگر به مقدار 40% وزن سیمان باشد به طوری که مقدار دوده 15% و سرباره 25% باشد، بهترین عملکرد را از نظر سازگاری با محیط زیست خواهد داشت. در این صورت نفوذپذیری کاهش و طول عمر بتن در محیط های خورنده کلراید افزایش یافته و در نتیجه از رسیدن یون کلر به سطح میلگرد به مقدار زیادی جلوگیری می شود.