مقایسه تغییرات همودینامیک و زمان ریکاوری رمی فنتانیل و پروپوفول با آلفنتانیل و پروپوفول در بیهوشی جراحی کاتاراکت

ازآنجا که لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه می تواند در افراد مستعد سبب افزایش ضربان قلب و فشار خون و کاهش خون رسانی عضله قلبی گردد، در این مطالعه یکسو کور به مقایسه اثرات همودینامیکی دو ترکیب دارویی آلفنتانیل + پروپوفول + اکسیژن/ نایتروس اکساید (ترکیب1) و رمی فنتانیل + پروپوفول + اکسیژن/ نایتروس اکساید (ترکیب2) برای بیهوشی در جراحی کاتاراکت پرداخته شد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی و یکسو کور بر روی 60 بیمار با ASA کلاس II با سنین بین 80 - 60 سال که کاندیدای جراحی کاتاراکت بودند انجام شد. یبماران به صورت یک در میان به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. بعد از دریافت محلول رینگر 5 میلی لیتر/ کیلوگرم گروه یک آلفانتانیل 20 میکرو گرم/ کیلو گرم و گروه 2 رمی فنتانیل 1میکروگرم/ کیلوگرم دریافت کردند. برای القای بیهوشی از پروپوفول 1.5میلی گرم/ کیلوگرم طی 30 ثانیه و برای لوله گذاری داخل تراشه سپس آتراکوریوم 0.15میلیگرم/ کیلوگرم به عنوان شل کنند در هر دو گروه استفاده شد. پروپوفول بادوز 100 - 50 میکروگرم/ کیلوگرم/ دقیقه برای حفظ BIS بین 50 تا 60 و رمی فنتانیل 0.1 میکروگرم/کیلوگرم /دقیقه یا آلفنتانیل 1 میکروگرم/ کیلوگرم / دقیقه به ترتیب در گروه آلفنتانیل و رمی فنتانیل برای حفظ بیهوشی داده شد. فشار خون سیستولی و ضربان قلب بیماران در فواصل معین اندازه گیری و ثبت شد. زمان خارج کردن لوله تراشه و ترخیص ازاتاق ریکاوری نیز ثبت گردید.
ضربان قلب و فشار خون سیستولی بیماران نسبت به مقادیر پایه ای درهر دو گروه کاهش داشتند ولی این کاهش معنی دار نبود (p>0.05) وضمنا بین دو گروه نیز اختلاف معنی داری وجود نداشت پاسخ به القای بیهوشی (فشار خون سیستولیک 114.89 میلی متر جیوه برای آلفنتانیل در مقابل 113.71میلی متر جیوه برای رمی فنتانیل و ضربان قلب 69.13 برای آلفنتانیل در مقابل 63.96 برای رمی فنتانیل) و لوله گذاری داخل تراشه (فشار خون سیستولیک 114.23میلی مترجیوه برای آلفنتانیل در مقابل 63.50برای رمی فنتانیل) نیز در هیچ گروهی همراه با تاکی کاردی یا افزایش فشار خون سیستولی معنی دار نبود(p>0.05) در ضمن زمان خارج کردن لوله تراشه و ترخیص از اتاق ریکاوری در گروه 1 به ترتیب 3.5 ±10.7 و3.85±13.93 دقیقه و در گروه دو 5±1.94 و7.03±1.98. دقیقه بود که اختلاف بین دو گروه کاملا معنی دار بود(P<0.01).
در بیماران مورد مطالعه ماپروپوفول و رمی فنتانیل توانستند جایگزین مناسبی برای پروپوفول و آلفنتانیل- بدون اختلاف بارز در شاخص های همودینامیک - شوند و همچنین زمان ریکاوری در گروه رمی فنتانیل کوتاه تر بود تنها مشکل در خصوص استفاده وسیع از رمی فنتانیل قیمت آن درمقایسه با آلفنتانیل است.