بررسی اثر رمی فنتانیل و پروپوفول در مقایسه با دارو نمابر فشار خون و ضربان قلب در پی شوک درمانی الکتریکی

چکیده:
سابقه و هدف
شوک درمانی الکتریکی یک درمان موثر برای بسیاری از بیماری های روانی از جمله افسردگی و اسکیزوفرنی است. تاکنون روش های متعددی برای کنترل عوارض قلبی عروقی شوک درمانی الکتریکی به کار گرفته شده اند که هیچ کدام موثر نبوده است.
مواد و روش ها
این مطالعه آینده نگر تصارفی دو سویه کور، کنترل شده به وسیله دارونما و Cross Over به منظور بررسی اثر دوزهای مختلف رمی فنتانیل روی پاسخ همودینامیک در پی شوک درمانی الکتریکی استاندارد شده انجام شده است. دراین مطالعه بیست و دو بیمار مبتلا به افسردگی شدید تحت بررسی قرار گرفتند. هر بیمار 4 نوبت شوک درمانی الکتریکی به فاصله یک روزدرمیان دریافت کرد. همه بیماران آتروپین 0.5 میلیگرم، یکی از سه دوز رمی فنتانیل(100، 50، 25میلی گرم) یا دارونما و سپس 0.75میلی گرم/ کیلوگرم پروپوفول داروی ساکسنیل(?.?میلی گرم/ کیلوگرم) دریافت می کردند. سپس تحریک الکتریکی بالاتر از آستانه برای ایجاد تشنج داده می شد. فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی، فشار خون متوسط شریانی، و ضربان قلب، قبل از تزریق هر دارو، قبل از تحریک الکتریکی و پس از تحریک الکتریکی به فواصل 1 دقیقه ای برای ده دقیقه و سپس دقایق??،??،??،??، ثبت می گردید. همچنین زمان ریکاوری، زمان تشنج موتور، تشنج الکتروانسفالوگرافیک و زمان شروع تنفس خود به خودی و زمان پاسخ به دستورات شفاهی ثبت می شد.
یافته ها
زمان تشنج موتور و الکتروآنسفالوگرافیک و همچنین زمان ریکاوری، برگشت تنفس خودبخودی و پاسخ به دستورات درکلیه گروه های تفاوت معنی داری باهم نداشتند. حداکثر فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار خون متوسط شریانی بعد از شوک درمانی الکتریکی در گره های 50 و100 میکروگرم رمی فنتانیل به طور معنی داری از گروه دارونما کمتر بود (p<0.05) ضربان قلب بعد از شوک درمانی الکتریکی در گروه 100 میکروگرم رمی فنتانیل، بطور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود.(p<0.05)
نتیجه گیری
به طور خلاصه: رمی فنتانیل در دوز 100 میکروگرم بدون اینکه روی زمان تشنج و ریکاوری تاثیر بگذارد، توانست از افزایش فشار خون سیستولیک، فشار خون متوسط شریانی، و ضربان قلب درپی شوک درمانی الکتریکی جلوگیری کند.
زبان:
فارسی
در صفحه:
28
لینک کوتاه:
magiran.com/p287819 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!