بررسی ارتباط انرژی و درشت مغذی های دریافتی با نمایه توده بدنی کودکان 13-3 ساله تهران: مطالعه قند و لیپید تهران

چاقی به عنوان یک بیماری مزمن با اتیولوژی چند علیتی پیچیده در ارتباط نزدیک با عوامل تغذیه ای است. از سوی دیگر ارتباط انرژی و درشت مغذی های دریافتی با توده بدن در کودکان ضد و نقیض است. در مطالعه حاضر ارتباط انرژی و درشت مغذی های دریافتی با افزایش وزن در کودکان در مطالعه قند و لیپید تهران بررسی شده است.
در این بررسی 390 کودک 221) پسر و 169 دختر(3-13 ساله از بین کودکان و نوجوانان شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران به روش تصادفی انتخاب شدند. نمایه توده بدن (Body Mass Index، BMI) بالاتر از صدک 85 به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته شد. ارزیابی وضعیت دریافت های غذایی کودکان به واسطه دو روز یادامد 24 ساعته خوراک به صورت غیر متوالی توسط پرسشگران مجرب انجام پذیرفت و افراد کم گزارش ده حذف شدند. ترکیب درشت مغذی های دریافتی به دو صورت مقادیر تعدیل شده و مطلق وارد مدل خطی رگرسیون شد و در ضمن اثر سایر درشت مغذی ها و دیگر عوامل مخدوش کننده ممکن کنترل شد.
میانگین BMI در کودکان 3 تا 8 ساله و 9 -13 ساله به ترتیب 15.2 ± 1.9 و 17.7 ± 3.8 کیلوگرم بر متر مربع بود. شیوع اضافه وزن در دختران بیش از پسران %19.2) در مقابل %16، (p<0.01 بود. پس از تعدیل اثر سن، ارتباط قوی و مثبتی بین پروتئین دریافتی در مقادیر مطلق و تعدیل شده با BMI پسران 3-8 ساله مشاهده شد p<0.05)،? =0.63 و p<0.05، (?=0.4. تنها مقدار دریافت مطلق چربی در پسران و دختران با BMI ارتباط مثبت داشت p<0.01) و? =0.3 و p<0.001، (?=0.2 و در مقابل کربوهیدرات دریافتی در مقادیر تعدیل شده ارتباط معکوسی با BMI در پسران نشان داد p<0.001)، (?=-0.6.
یافته ها حاکی از ارتباط مثبت بین دریافت پروتئین و BMI در کودکان 3-8 ساله و ارتباط معکوس کربوهیدرات با اضافه وزن بود. تنها مقادیر مطلق چربی دریافتی در هر دو جنس با BMI ارتباط داشت.