بررسی تاثیر ال - کارنیتین بر فراسنج های قندی و لیپیدی در بیماران دیابتی نوع 2

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر ال - کارنیتین بر فراسنج های (پارامترهای) قندی و لیپیدی در بیماران دیابتی نوع 2 است.

تاثیر ال - کارنیتین بر فراسنج های قندی و لیپیدی در 22 مرد و 14 زن دیابتی نوع 2 با میانگین سنی 51.3 ± 3.7 سال مورد بررسی قرار گرفت. بیماران به طور تصادفی در دو گروه ال - کارنیتین و دارونما قرار گرفتند و ال - کارنیتین یا دارونما به میزان 1 گرم، سه بار در روز به مدت 12 هفته تجویز شد.

قند خون ناشتا در گروه ال - کارنیتین از 143 ± 35 میلی گرم در دسی لیتر به 130± 33 میلی گرم در دسی لیتر کاهش معنی دار نشان داد به علاوه تری گلیسرید از 196 ± 61 میلی گرم در دسی لیتر به 233 ± 116 میلی گرم در دسی لیتر افزایش معنی دار یافت؛ همچنین APO-A-I از 94 ± 20 میلی گرم در دسی لیتر به 103 ± 23 میلی گرم در دسی لیتر و APO B100 از 98 ±18 میلی گرم در دسی لیتر به 108 ± 22 میلی گرم در دسی لیتر افزایش معنی دار یافت. تغییر معنی داری در میزان LDL-C، HDL-C کلسترول، پپتیدسی و هموگلوبین گلیکوزیله بین دو گروه ال - کارنیتین و دارونما مشاهده نشد.

ال - کارنیتین کاهش معنی داری در قند خون ناشتا ولی افزایش معنی داری در تری گلیسرید سرم ایجاد می کند.