اثر هیپولیپیدمیک عصاره آبی برگ شنبلیله در موش صحرایی دیابتی

با در نظر گرفتن اثرات هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک دانه شنبلیله و وجود شواهد متعدد مبنی بر اثر هیپوگلیسمیک برگ شنبلیله، در این مطالعه اثر هیپولیپیدمیک عصاره برگ آبی شنبلیله در مدل تجربی دیابت قندی مورد بررسی قرار گرفت.
برای این منظور موش های صحرایی نر از نژاد ویستار به گروه های شاهد، شاهد تیمار شده با عصاره آبی برگ شنبلیله، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با عصاره تقسیم شدند. عصاره آبی شنبلیله در دوزهای 200 mg/Kg و 100 به روش درون صفاقی و یک روز در میان سه روز پس از شروع بررسی به مدت دو ماه تجویز شد. مقادیر تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول HDL، و کلسترول LDL سرم در هفته قبل از بررسی و در هفته های چهارم و هشتم پس از آن تعیین شد.
میزان کلسترول تام سرم در موش های دیابتی افزایش معنی دار نشان داد (p<0.05) و تیمار با عصاره تغییر معنی داری در سطح کلسترول سرم ایجاد نکرد. افزایش غیر معنی دار مقدار تری گلیسرید در موش های دیابتی مشاهده شد و درمان موش های دیابتی با عصاره قادر به کاهش سطح تری گلیسرید در مقایسه با گروه دیابتی نبود. به علاوه کلسترول LDL و HDL در موش های دیابتی به ترتیب افزایش (p<0.01) و کاهش معنی دار (p<0.05) نشان داد و تیمار موش های دیابتی با عصاره به ترتیب موجب کاهش (p<0.05) و افزایش معنی دار (p<0.01) این پارامترها گردید.
نتایج این بررسی نشان داد که تیمار موش های دیابتی با عصاره آبی برگ شنبلیله موجب بهبود تغییرات نامطلوب مقدار کلسترول LDL و HDL می گردد که این اثر می تواند برای کاستن عوارض قلبی - عروقی ناشی از دیابت قندی مورد توجه باشد.