درمان ناپایداری، قدامی - خارجی، خلفی - خارجی زانو بدون بازسازی کمپلکس خلفی خارجی

درمان ناپایداری ترکیبی چرخشی قدامی - خارجی، خلفی - خارجی زانو معمولا با اصلاح راستای زانو (Alignment)، بازسازی کمپلکس خلفی - خارجی PLC (Posterolateral Complex) و بازسازی لیگامان متقاطع قدامی Anterior Cruciate Ligament) ACL) صورت می گیرد. با توجه به سخت بودن این اعمال جراحی و نیاز به بیش از دو مرحله عمل و با توجه به اختلاف نظر در مورد اهمیت کمپلکس خلفی خارجی (PLC) در زانوی والگوس، در این مطالعه نتایج درمان این نوع ناپایداری بدون بازسازی این کمپلکس و با اصلاح واروس و بازسازی ACL به تنهایی مورد ارزیابی قرار گرفت.

این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 29 بیمار (29 زانو) با ناپایداری ترکیبی چرخشی قدامی - خارجی، خلفی - خارجی انجام گرفت و علایم ذهنی و عینی ناپایداری ثبت شد. آرتروسکوپی برای بیماران انجام شد و برای اصلاح واروس، استئوتومی والگوس صورت گرفت. سپس در مرحله دیگری بازسازی ACL انجام شد. علایم ناپایداری پس از متوسط 23 ماه پیگیری بررسی و با قبل از عمل مقایسه شد. برای آنالیز اطلاعات از آزمون های مجذور کا، آزمون دقیق فیشر و ویلکاسون استفاده شد و 05/p<? به عنوان معنی دار تلقی گردید.

درد در بیش از نصف بیماران و قفل کردن زانو (Locking) در تمامی آنها برطرف شد (001/P

بر اساس یافته های این مطالعه، در صورت اصلاح واروس در زانو و بازسازی ACL به تنهایی و بدون دستکاری بیشتر روی ساختمان های خارج مفصلی و کمپلکس خلفی خارجی (PLC)، در درمان ناپایداری ترکیبی چرخشی قدامی- خارجی، خلفی- خارجی زانو کافی خواهد بود و از عوارض بیشتر و دوره بازتوانی طولانی تر اجتناب می شود.