بررسی اثر دو نوع لیزر کم توان (KLO3, Optodan) بر میزان حرکت ارتودنسی دندان در خرگوش

تاثیر لیزرهای کم توان برفعالیت سلولهای استخوانی، ساختار و ترمیم استخوان، فعالیت فیبروبلاست ها و فرآیند التهاب مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجا که پدیده حرکت ارتودنسی دندان یک فرآیند التهابی پیچیده و همراه با تخریب و ساخت استخوان به طور همزمان می باشد، دراین مطالعه کنترل شده تاثیر کمی یک نوع لیزر پالسی (Optodan) ویک نوع لیزر ممتد(KLO3) برحرکت ارتودنسی دندان در خرگوش موردبررسی قرار گرفت.
این مطالعه به صورت تجربی و برروی حیوان آزمایشگاهی خرگوش آلباینوانجام شد. تعداد 18 خرگوش به سه گروه مساوی در گروه های کنترل، Optodan و KLO3 تقسیم شدند. دندان مولر مندیبل در هر سه گروه توسط NiTi-Closed Coil Spring تحت کشش چهار اونس قرار گرفت. گروه کنترل تحت تابش قرار نگرفت و گروه های لیزر براساس پروتکل های مورد توصیه در درمانهای پریودنتال به مدت نه روز تحت تابش قرار گرفتند. پس از سپری شدن 16 روز متعاقب قطع رژیم درمانی، نمونه ها قربانی شدند. فاصله بین دیستال مولراول و مزیال مولر دوم با استفاده از گیج مخصوص و با دقت 0.05 میلی متر اندازه گیری شد. با استفاده از آزمون های آماری Kolmogrov Smirnov و آنالیز واریانس، وضعیت اختلاف حرکت دندانی در نمونه ها بررسی شد.
میانگین حرکت ارتودنسی حرکت ارتودنسی دندان مولراول مندیبل خرگوشهای کنترل 0.16±1.7 میلی متر، این میانگین در گروه Optodam، 0.16±0.69 میلی متر و در گروه KLO3، 0.13±0.86 میلی متر محاسبه گردید. تفاوت گروه کننرل با دو گروه تابش لیزر معنی دار (P<0.001) بود.
یافته های مطالعه حاضر دلالت برکاهش حرکت ارتودنسی دندان متعاقب Low Level Laser Therapy (LLLT) دارد. اثر مهاری لیزر برپروستاگلاندین به عنوان مدیاتور در پاسخ سلولی برای حرکت دندانی، به لحاظ نظری توجیه کننده این رفتار بیولوژیک می تواند باشد.