بررسی یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی و نتایج درمان 40 بیمار مبتلا به استنوزهیپرتروفیک پیلور

استنوز هیپرتروفیک پیلور علایم انسداد خروجی معده اغلب در اواخر دوره نوزادی و اوایل شیرخوارگی با استفراغ غیر صفراوی جهنده بروز می کند. که در صورت عدم درمان می تواند منجر به کاهش وزن و حتی مرگ بیمار منتهی گردد.
در این مطالعه مقطعی توصیفی 40 بیمار سن 3 تا 5 ماهه که در طی سال های 1373-1379 در بیمارستان امام خمینی (ره) و ابوذر اهواز تحت عمل جراحی پیلورومیوتومی قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. با کمک یافته های حاصله از پرونده های بیماران علایم بیماری قبل و بعد از عمل گردآوری گردیده اند.
شروع علایم اکثرا در 3 هفته اول بعد از تولد بوده که اکثریت بیماران در هفته اول تا پنجم بعد از تولد در بخش بستری شده بودند. شایع ترین علامت بیماری استفراغ غیر صفراوی جهنده در کلیه موارد بود. کاهش وزن در 15 درصد، یبوست در 20 درصد، علایم ریوی در 15 درصد، دهیدراتاسیون 35 موارد بود. میزان 40 درصد بیماران اختلال الکترولیتی و اسید و باز داشتند. حساسیت تشخیصی بیماری در سونوگرافی و بررسی رادیوگرافی با ماده حاجب در این بیماران حدود 100 درصد بود. اغلب بیماران بین 2-1 روز قبل از عمل و حدود 3 روز بعد از عمل جراحی مرخص شده بودند. شایع ترین عارضه بیماران استفراغ بود (30 درصد). تمام بیماران با حال عمومی خوب مرخص شدند.
استنوز هیپرتروفیک پیلور در صورت تشخیص صحیح و استفاده مناسب از سونوگرافی تشخیصی و آمادگی های لازم قبل از عمل و سپس عمل جراحی پیلورمیوتومی باعث بهبودی بدون عارضه مهم در بیماران می شود.