مقایسه نسبت فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در الگوهای حرکتی فعال و واکنشی بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی - رانی و افراد سالم

یکی از مهم ترین عوامل به وجود آورنده درد مفصل کشککی – رانی، راستای غیر طبیعی حرکت کشکک می باشد. این پدیده ناشی از عدم کنترل دقیق عصبی – عضلانی در بین عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی می باشد. نسبت فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی به عنوان شاخصی برای مقایسه افراد سالم و بیمار مطرح بوده است اما این نسبت در حرکات واکنشی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
این تحقیق به صورت شبه تجربی روی یک گروه 30 نفری از افراد سالم (گروه کنترل) و یک گروه 30 نفری از بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی – رانی (گروه مورد) انجام گردید. افراد مورد مطالعه به صورت غیر احتمالی و به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در معرض الگوهای حرکتی مختلف قرار گرفتند. ثبت الکترومیوگرافی سطحی از عضلات پهن داخلی مایل به پهن خارجی صورت گرفت. جهت بررسی سطح فعالیت الکترومیوگرافی عضلات از شاخص NIAV استفاده شد. آزمون ها شامل انقباض ایزومتریک حداکثر عضله کوادری سپس در زاویه 60 درجه خم بودن زانو، الگوهای حرکتی فعال (شامل حرکات FSU و LSU) و الگوهای حرکتی واکنشی (شامل اغتشاش زاویه ای از مچ پا و اغتشاش از ناحیه کمر) بودند.
در افراد سالم نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در الگوهای حرکتی فعال و واکنشی از انقباض ایزومتریک بیشتر بود (P<0.05). این نسبت در فاز بالا رفتن در حرکات FSU و LSU به طور معناداری بیشتر از فاز پایین آمدن این حرکات بود. رابطه مشخصی بین نسبت فعالیت عضلات در الگوهای حرکتی مختلف بیماران به دست نیامد. مقایسه افراد سالم و بیمار نشان داد که بیشترین تفاوت در الگوهای حرکتی فعال و انقباض ایزومتریک بوده است.
نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در افراد سالم بستگی به جهت و محل اعمال اغتشاش ندارد، اما در بیماران نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی بستگی به جهت و محل اعمال اغتشاش دارد و در واقع Task-dependent شده است.