تعیین شیوع اوتیت میانی با ترشح در دانش آموزان کلاس اول ابتدائی شهر اهواز در زمستان 1375

عفونت گوش میانی یکی از شایعترین بیماری های دوران کودکی است. بعد از هر بار عفونت ترشح در گوش میانی برای هفته ها تا ماه ها باقی می ماند. هر چند قدمهای موثری در درمان بیماری برداشته شده است اما آمار گواه شیوع بالای آن را دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی بیماری در بیماری دانش آموزان مقطع کلاس اول ابتدایی مدارس سطح شهر اهواز است.
مطالعه حاضر به صورت مقطعی توصیفی و بر اساس معاینات اتوسکپی و تمپانومتری روی 2000 دانش آموز نمونه کلاس اول ابتدایی مدارس سطح شهر اهواز انجام شده است. مدارس با روش خوشه ایساده و نمونه های مورد نیاز از بین 27791 دانش آموز انتخاب گردیدند.
شیوع عفونت گوش میانی با ترشح حدود 11.1 درصد گزارش شد و ریسک فاکتورهای مطرح شده حاکی از فراوانی بیشتر بیماری در جنش مذکر و ماه های سرد سال است. از بین شکایت های شایع در مبتلایان، گرفتگی گوش و کاهش شنوایی به ترتیب با 18 درصد و 8 درصد شایع ترین علایم محسوب می شدند.
افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت شناسایی و درمان عفونت گوش میانی خصوصا در سنین پایین باعث پیشگیری از مشکلات شنوایی یا آسیب دیدن رشد کلامی و توانایی های شناختی کودک می شود که باید مورد توجه والدین و پزشکان قرار گیرد.