بررسی اثر ضد دردی مصرف خوراکی و مزمن میوه فلفل در مدل تجربی بیماری دیابت در موش صحرایی

هیپرآلژزی یکی از علایم بارز نوروپاتی ناشی از دیابت قندی محسوب می شود که بر کیفیت زندگی افراد مبتلا تاثیر دارد. با توجه به وجود شواهد تحقیقاتی مبنی بر اثر ضد دیابتی و ضد درد میوه گیاه فلفل، در این بررسی اثر ضد درد تجویز خوراکی فلفل در موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین در مراحل حاد و مزمن در آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فلفل، کنترل دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات (کنترل مثبت). و دیابتی تیمار شده با فلفل تقسیم بندی شدند.
نمرات درد در موش های دیابتی پس از گذشت یک ماه در دو فاز حاد و مزمن به دنبال تجویز کف پایی فرمالین بیشتر از موش های کنترل بود. درمان با فلفل به مدت یک ماه موجب کاهش معنادار در نمرات درد در یک ساعت در مقایسه با گروه دیابتی در مراحل حاد و مزمن آزمایش شد. ضمنا با تجویز سدیم سالیسیلات به موش های کنترل و دیابتی، کاهش معنادار در نمره درد فقط در مرحله مزمن (دوم) آزمون فرمالین وجود داشت. از طرف دیگر کاهش معنادار در نمرات درد در گروه کنترل تیمار شده با فلفل در مقایسه با گروه کنترل در هر دو فاز حاد و مزمن آزمون فرمالین مشاهده گردید. ضمنا مصرف فلفل تاثیری بر قند خون موشها نداشته است.
تجویز خوراکی میوه گیاه فلفل به مدت یک ماه موجب کاهش چشمگیر میزان احساس درد در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین می گردد و این موضوع نیاز به بررسی بیشتر در بیماران دیابتی خواهد داشت.