رشد ذهنی و فعالیت تیروئید در کودکانی که هنگام شیرخواری مادران آنها با متی مازول درمان شده اند

مطالعات اخیر نشان داده اند که کودکانی که مادران آنها دچار پرکاری تیرویید بوده و متی مازول مصرف می کرده اند در دوران شیرخوارگی فعالیت تیرویید آنها طبیعی است. مطالعه کنونی رشد ذهنی و فعالیت تیرویید آنها را در سنین قبل از دبستان و دبستان بررسی کرده است.

82 کودک در سن 48 تا 86 ماه مطالعه شدند. مادران 42 کودک در زمان شیرخوارگی آنها برای درمان پرکاری تیروئید از متی مازول (30-20 میلی گرم در روز برای ماه اول، 10 میلی گرم برای ماه دوم و 10-5 میلی گرم برای 10 ماه بعد) استفاده کرده بودند. آزمونهای عملکردی تیرویید این کودکان در مدت یک سال مصرف متی مازول توسط مادرانشان طبیعی بود. تعداد 40 کودک دیگر به عنوان شاهد انتخاب شدند. غلظت سرمی T4، T3 و TSH، ید ادرار، آنتی بادی های تیروئید اندازه گیری و ضریب هوشی با آزمونهای وکسلر و گودیناف سنجیده شد.

وزن، قد، غلظت سرمی T4، T3 و TSH و آنتی بادی های تیروئید تفاوتی در گروه متی مازول و شاهد نداشت. متوسط ضریب هوشی 107±17 در مقابل 106±16 (با آزمون گودیناف) و 103±10 در مقابل 103±16 (آزمون وکسلر) به ترتیب برای کودکان گروه متی مازول و شاهد بود و تفاوت معنی دار بین دو گروه موجود نبود. در زمینه های کلامی (Verbal) و عملی (Functional) ضریب هوشی و اجزای این زمینه ها نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

رشد جسمی و ذهنی و فعالیت تیرویید در کودکانی که مادران آنها در زمان شیردهی آنها متی مازول مصرف می کرده اند در سنین پیش از دبستان و دبستان طبیعی است.